Fedakar anne, yaşamını engelli 2 çocuğuna adadı
Adana'da fedakar anne, mental bozukluk dolayısıyla tam konuşamayan, temel ihtiyaçlarının büyük bölümünü kendi başlarına karşılayamayan biri kız diğeri erkek 2 evladına bebek gibi bakıyor.
Yaşamını büyüğü 27, diğeri 25 yaşındaki engelli iki çocuğunun mutluluğuna adayan 44 yaşındaki Fadime Cop, evlatlarının tüm ihtiyaçlarını kendisi karşılıyor.
Fadime Cop, ilk evladı Mete'yi evlendikten bir yıl sonra kucağına aldığını söyledi.
İlk etapta her şeyin normal olduğunu, hiçbir tuhaflık hissetmediğini anlatan Cop, ikinci çocuğu Ezgi'ye doğumdan hemen sonra mental bozukluk tanısı konulduğunu kaydetti.
Kızına konulan teşhisle hayatlarının altüst olduğunu aktaran Cop, sağlıklı olduğunu düşündükleri Mete'nin 6 yaşında sarılık geçirmesiyle ikinci şoku yaşadığını dile getirdi.
Anne Cop, götürdükleri doktorda Mete'ye de mental bozukluk teşhisi konulmasıyla bir kez daha yıkıldığını belirtti.
Yaşıtlarına göre gelişim geriliği bulunan, iki kelimeden fazla konuşamayan, birçok ihtiyacını kendi başına karşılayamayan evlatları için mücadele ettiğini dile getiren Cop, 3 yıl önce de eşinden ayrıldığını söyledi.
Şu an çocuklarının her şeyiyle kendisinin ilgilendiğini bildiren Cop, "İki çocuğum da özel, hem çok güzel onlarla yaşamak hem çok kötü. Şöyle, anneler çocuklarıyla büyür ya biz hep çocuk kalıyoruz. Onlarla eğleniyoruz, gülüyoruz, şarkı söylüyoruz, nerede olursa olsun fark etmiyor bizim için. Ama onların yaşıtlarını gördükçe de içim parçalanıyor." diye konuştu.
Cop, sürekli çocuklarıyla vakit geçirdiğini ve bir an olsun onların yanından ayrılmadığını belirtti.
“Onların gözlerinde huzur var"
Tek üzüntüsünün ise dışarıda insanların tavırları olduğunu anlatan Cop, şöyle devam etti: "Otobüse bindiğin zaman kimse anlamıyor, illa diyeceksin ki 'zihinsel engelli.' Onu demek de çok zorumuza gidiyor. Özel çocuk dediğin zaman kimse anlamıyor. Bir imkanım olsa yine aynı çocuklarımı isterdim, başka çocuk istemezdim çünkü onların gözlerine baktığım zaman kayboluyorum ben. Onların gözlerinde huzur var, başka hiçbir yerde huzur yok. Onlar mutlu olsun, gülsün yeter benim için. Bunlardan başka hiçbir şey istemiyorum. Çocuklarımı mutlu, huzurlu edeyim, imkanım oldukça bakayım yeterli benim için."