Yaşadığımız felaketin acısı ve bizlere bırakılan emanetin büyüklüğü

Kara bir gecenin yıl dönümündeyiz.
İki yıl geçmiş… Öyle hayaller öyle yaşanmışlıklar bu gecede son buldu.
Yaşanan onca acıyı anlatacak kelime bulmak gerçekten çok zor.
Asrın felaketi diye ismi konan bu kara gecede binlerce canımızı kaybettik. Allah’ım mekanlarını cennet eylesin.
Maalesef yıkıldık…
Ama hayat devam ediyor. 
Acılarımızla birbirimize tutunup yeniden ayağa kalkmasını bilmeliyiz. Çünkü bu ayağa kalkma görevi bize depremde vefat eden canlarımızın emanetidir.
Bu öyle bir emanet ki giden kaybolan hayallerinin hesabını sormak!
Şehrimizin, ülkemizin deprem bölgesinde olduğunu bilip depremle yaşamasını öğrenmek, daha bilinçli olan ve şehrin tüm kesiminde bu bilinçte hareket etmesini sağlayacak atılımlar ve girişimler içinde olmalıyız.
Bu emanet acılarımızdan dersler çıkarmak üzerinedir.
Acı kayıpları olan aileleri ziyaret edeceğiz. Onların dertlerini dinleyeceğiz. Onların sıkıntılarıyla hemhal olacağız.. Çünkü acılar paylaşıldıkça azalır. Onlar bizlere emanet..
Yıkılan şehrimizi tekrar ayağa kaldıracağız. Bunu hep birlikte yapacağız. Bunun için de  okuyacağız, çalışacağız ve üreteceğiz. Dua edeceğiz.
Bunlar kolay olmayacak bunu inanın çok iyi biliyorum ama asla pes etmeyeceğiz. 
Bizim pes etme, bırakma, vazgeçme gibi bir lüksümüz yok..
Çünkü bu görev deprem şehitlerimizin bizlere emanet ettiği bir görevdir. Bu emanet çok büyük, yerine getirmekte bir o kadar da zor…
Üstat Necip Fazıl Kısakürek’in Sakarya şiirinde anlattığı gibi 
“Eyvah, eyvah, Sakarya’m, sana mı düştü bu yük?
Bu dâva hor, bu dâva öksüz, bu dâva büyük!
Ne ağır imtihandır, başındaki, Sakarya!
Bin bir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?”
Bu görev o asrın felaketini yaşayanlar olarak bizlere düştü…
Şimdi acılarımızı unutmadan, yaşadıklarımızı unutmadan, yapılan hataları unutmadan her şeyden dersler çıkararak, Kahramanmaraş’ımızı tekrardan ayağa kaldırma ve beraber inşa etme görevinin bilinciyle, 
Yaşadığımız o depremden kurtulup, bize nefes alma yaşama sansı veren Mevla’mın ve kayıplarımızın bize yüklediği sorumluluk bilinciyle,
Çalışmaya, taş üstüne taş koymaya devam edip şehrimizi ayağa kaldıracağız…