1982 sonunda "Ticari Faaliyet“ime son vermiş ve 1983 başında mesleğim olan "Mali Müşavirliğe" yeniden dönmüştüm...
Mükelleflerimin çoğu "Çırçır İşletmesi’ydi...
Kendi arabamla işyerlerine, muhtelif gün ve saatlerde giderek defterleri yazıyordum...
Mükelleflerim Maraş'ın eşrafındandı. Hepsi ile fikir ve gönül birlikteliğim vardı. Vefat edenlere Allah rahmet eylesin. Hayatta olanlara sağlık, sıhhat ve selâmet diliyorum...
Bilindiği gibi, 1983-1992 arası "Özallı Yıllar" olarak Tarihe altın harflerle yazıldı.(Allahü Teâlâ Turgut
Özal ve dava arkadaşlarına gani gani rahmetler eylesin! Âmin!)
Maraş ekonomik yönü itibariyle bir "Ziraat" memleketidir. Pamuk, Kırmızı Biber, Çeltik, Şeker Pancarı, Fasulye gibi tarla ürünlerimiz başta gelir...
Maraş'ın pamuğu lif uzunluğu itibariyle "Ege Standardında", yâni 1.kalitedir...
Tarladan toplanan pamuğun 1970'li yıllara gelinceye kadar müşterisi, Çukurova/Adana tüccarı olmuştur...
Daha sonraki yıllarda açılan "Çırçır"lar, kendi pamuğumuzu işlemeye başlamış ve "Tekstil Sanayiine" adım atılmıştır...
1983'te defterini tuttuğum çırçır sayısı 20'den fazlaydı...
1920 İstiklâl harbimiz sonrasında, harpte gösterilen gayret ve üstün hizmeti sebebiyle Maraş'a "İstiklâl Madalyası" verilmiş ve Türkiye'nin nadir "Madalyalı Şehri" olmuştu...
Maraşlı, kendisine hayat ve huzur veren "Ruh Köklerine", yâni, mukaddes bildiği dinîne/İslam’a ve millî değerlerine tavizsiz bağlıdır. Hassas bir hâlet-i rûhîyesi vardır. Şairi, edîbi çoktur. Nasıl olmasın ki, harika coğrafyası ve Tarihi ile hep ilham kaynağı ve tefekkür beldesidir...
Cumhuriyet idaresi ile beraber siyâsete CHP zihniyeti hâkim olmuştur. Bu zihniyet, nedense, Maraş’a hep "şaşı" bakmıştır. O kadar ileri gitmişler ki, "İstiklâl Madalyalı Sancağımızı" elimizden almaya dahi kalkmışlardır...
1950 senesine gelinceye kadar Maraş bu CHP zihniyeti tarafından, devlet desteği açısından "üvey evlat" muamelesi görmüştür.
1950'de başlayan DP dönemine Adnan Menderes damga vurmuştur. Maraşlı, CHP'nin karşısında bir parti olarak DP'ye büyük destek vermiş ve Devletin yatırım eli de Maraş'a uzanmaya başlamıştır...(Adnan Menderes ve dava arkadaşlarını da rahmet, minnet, şükran ve muhabbetle anıyorum!)
Belki, pek bilinmez ama öteden beri gelen meşhur tabaklık(debbağlık), yâni deri işleme sanayimizi geliştirmek, modern makinelerle takviye etmek için teşebbüste bulunan Adnan Menderes olmuş; velâkin, 1960 darbesi ile sonuçsuz kalınarak, fabrikanın yapılacağı Aksu nehri kenarındaki arsada çürütülmüştür.
Turgut Özal hükûmetleri 1985 senesinden itibaren "Maraş Tekstil Sanayisi" için düğmeye basmıştır. "Yatırım İndirimi" ve "Gümrük Muafiyeti" gibi teşviklerle, bugünkü, adından söz ettiren ve kendini Dünyaya ispat eden büyük bir "Kahramanmaraş Tekstil Endüstrisi" doğmuştur...
Tabiî ki, bu arada, defterini tuttuğum "Çırçırlar" bir bir kapanmaya ve iplik fabrikalarına dönüşmeye başladıkları için; muhasebeye devam mı tamam mı? Gibi, yeni bir karar safhasına gelmiştim...
Sağ olsunlar, mükelleflerimden fabrikaların Muhasebesinin başına geçmemi ve maaş konusunda kalemi elime vereceklerini ve hatta kârdan hisse dahi ayırıp verme teklifinde bulunanlar olmuştu...
Daha önceki yazılarımda bahsetmiştim. Muhasebe işimin yanında, 1974 senesinden beri "İhlas Holdingin" fahri olarak hizmetini de yapıyordum.
Şimdi bu karar safhasında da, Holding Başkanımız Enver Ören Ağabeye durumumu arz ettim. "Sen artık biz de maaşlı olarak başla! Çünkü işlerimiz büyüdü!" buyurmuşlardı. Biz de "Peki efendim!" ifadesinde bulunmuştuk...
Böylece, 1987-1991 arası Türkiye Gazetesi yazı işleri bordrosuna girmiş olduk...
1992 Mart ayında da, İstanbul'a hicret nasip oldu.
1992 Temmuz ayında da, Maraş'tan "İhlas Yuva evleri sitesine" kendi dairemize taşınmıştık...
1995'te emekli olarak "ihlas Vakfında" hizmet etmeye başlamıştım. Rabbimin takdir ettiği zamana kadar hizmetim devam eder inşallah!
Allahü teâlâ bugünlerimizi aratmasın! Vakfımızın hizmetleri daha çok büyüyüp gelişsin ve Kahramanmaraş'a bir öğrenci yurdu inşası kararı da en kısa zamanda gerçekleşsin inşallah! Âmin!
